سدروس دئودورا

سدر دئودار درختی همیشه سبز با بافت خوب از خانواده Pinaceae (کاج) بومی تبت تا افغانستان است. شکل آن در جوانی به طور گسترده هرمی است. شاخه‌های آویزان یا گریان آن پهن و گسترده می‌شوند.

گیاهشناسی:

سوزن های سبز مایل به آبی تا سبز مایل به خاکستری که در لمس ظریف هستند به صورت خوشه های مارپیچی روی شاخه های آویزان رشد می کنند. طول سوزن ها بین 1 تا 2 اینچ است. سوزن ها می توانند 3 تا 6 سال روی درخت باقی بمانند تا اینکه با رشد جدید جایگزین شوند. Deodar یک پایه است زیرا مخروط های نر و ماده دارد که روی یک درخت رشد می کنند. مخروط های نر که به نام گربه ای شناخته می شوند، معمولاً در شاخه های پایین درخت قرار دارند. آنها در پاییز مقادیر زیادی گرده از خود ترشح می کنند. مخروط های ماده در نوک شاخه های بالایی درخت رشد می کنند. آنها توسط باد گرده افشانی می شوند که گرده را از گربه سانان به مخروط ماده می دمد. مخروط های ماده گرده افشانی در بهار و تابستان رشد می کنند. در پاییز مخروط های سبز در حال رشد رسیده و با بلوغ به رنگ قهوه ای در می آیند. مخروط ها می توانند به طول 3 تا 6 اینچ رشد کنند.

هر فلس روی مخروط بالغ شامل دو دانه است. دانه ها قهوه ای روشن، مثلثی و دارای بال های بزرگ هستند. پس از 13 ماه، مخروط ها بالغ می شوند و دانه ها آزاد می شوند. بذرها پس از زمستان گذرانی در خاک در اواخر بهار جوانه می زنند و رشد می کنند. ممکن است یک درخت تا 45 سال طول بکشد تا بتواند بذر بذر دهد و تنها 1 سال از هر 3 سال به عنوان سال بذر خوب در نظر گرفته می شود. شاخه ها نازک و صاف هستند. تنه ها با پوست خاکستری تیره پوشیده شده اند که با افزایش سن درخت، شکاف دار یا پوسته پوسته می شود. درختان بالغ دارای تنه های ضخیم به قطر 3 متر هستند.

موارد استفاده:

دئودار منبع مهم چوب در بسیاری از کشورها مانند افغانستان، کشمیر و هند است. از چوب آن می توان به عنوان سوخت استفاده کرد. چوب آن مستحکم، بادوام و مقاوم در برابر پوسیدگی و آفات است. دارای دانه ریز است که به خوبی جلا می دهد. این چوب اغلب در نجاری و ساخت و ساز استفاده می شود. مصری ها از چوب سرو برای ساختن تابوت برای مومیایی های خود استفاده می کردند. اغلب اعتقاد بر این است که دئودار درخت خداست. اغلب برای ساختن ساختار معابد یا کاخ ها استفاده شده است. این چوب همچنین برای ساخت پل، ساخت بند راه آهن، تولید تخته سه لا و حتی ساخت مداد مناسب است. سرو Deodar تبدیل به یک درخت منظره بسیار محبوب شده است. در ایالات متحده، دئودرهایی که برای محوطه سازی استفاده می شوند، اغلب به عنوان درخت کریسمس تزئین می شوند.

عوامل محیطی مورد نیاز گیاه:

خاک:

آنها به خشکی بسیار مقاوم هستند و در خاک مرطوب یا خشک عملکرد خوبی دارند. با این حال، دوره های طولانی خشکسالی شناخته شده است که درخت را می کشد. آنها می توانند در خاک های بسیار اسیدی رشد کنند.

نور:

جزو درختان آفتاب دوست می باشد.

آبیاری:

نیاز آبی این درخت متوسط است. می توانند در آب و هوای معتدل در کنار دریا زندگی کنند.

با برداشتن شاخه های پایینی آن، درخت خیابانی جذاب و جالبی را می سازد. با توجه به عادات نامرتب آن، قرار دادن به عنوان درخت خیابان باید شامل در نظر گرفتن فاصله از پیاده روها و سنگفرش خیابان باشد. این درخت  نسبت به شوری مقاوم است.

حشرات، بیماری‌ها و سایر مشکلات گیاهی:

هیچ آفت یا بیماری جدی که بر دئودار تأثیر بگذارد وجود ندارد. با این حال، آنها می توانند در برابر آفاتی مانند کرم سوسک و فیتوفتورا حساس باشند. آنها به بیماری هایی مانند پوسیدگی ریشه و کپک دوده مبتلا می شوند. نسبت به آفت ورتیسیلیوم مقاوم هستند. در حالی که بیماری ممکن است خطر چندانی نداشته باشد، بیش از حد این درخت تهدیدی برای بسیاری از جمعیت های بومی در سراسر افغانستان، پاکستان و هند است. روغن معطری توسط این درخت سوزنی تولید می شود که به طور طبیعی از حشرات جلوگیری می کند.

سروهای دئودار می توانند تا صدها سال عمر کنند. حلقه‌های سالانه آن‌ها می‌تواند به دانشمندان این ایده را بدهد که چگونه تغییرات آب و هوایی بر اکوسیستم‌هایی که در آن زندگی می‌کنند تأثیر می‌گذارد از طریق سوابق دندروکرونولوژیکی.