توت مثمر شامل تمام گونه های بارده توت می شود.
درخت توت سفید می تواند بین 13 تا 18 متر قد و تقریباً 13 متر عرض رشد کند. اولین بار در دوران استعمار به منظور ایجاد صنعت کرم ابریشم به ایالات متحده معرفی شد. شکل آنها کاملاً متغیر است، برخی می توانند شکل های آویزان یا هرمی سفت و سخت یا اشکال مخروطی مانند داشته باشند. طول عمر درخت نسبتاً کوتاه است، حتی اگر برخی از آنها تا 75 سال عمر می کنند، بیشتر توت سفید به طور متوسط بین 25 تا 50 سال عمر می کند. این گونه بومی شمال چین است. با این حال، در بسیاری از نقاط جهان مانند ایالات متحده، مکزیک، استرالیا، قرقیزستان، آرژانتین، ترکیه، ایران و بخش خوبی از کانادا و همچنین بسیاری از کشورهای دیگر به طور گسترده رشد و کشت می شود.
برگ های درخت توت سفید عموماً براق و نازک با طول ها و شکل های متناوب بسته به سن درخت هستند. شاخه های جوان تمایل به رشد برگ هایی به طول 30 سانتی متر با لوب های عمیق و دقیق دارند. با این حال، شاخه‌های قدیمی‌تر دارای دامنه متوسط طول برگها بین (5 تا 15 سانتی‌متر) هستند، لبه‌دار نیستند و در لبه‌ها دندانه‌دار هستند.
گل ها به صورت کامل، کوچک، به رنگ سبز متمایل به زرد و در خوشه ها دیده می شود. گل های نر و ماده روی درختان جدا تشکیل می شوند.
رنگ پوست درخت توت سفید خاکستری مایل به قهوه ای است و به برجستگی های باریک و فلس دار (خیلی شیاردار) تقسیم می شود. شاخه های درخت زرد مایل به قهوه ای و صاف است. گرده افشانی این درخت از طریق باد است. درخت توت سفید از نظر مکانیسم و سرعت پراکندگی بذر بسیار جذاب است. درخت گرده را از قسمت زایشی نر گل خود به بیرون می راند. پرچم، با سرعت فوق العاده بالا به طور متوسط در حدود (564 کیلومتر در ساعت). که تقریباً نصف سرعت صوت است.
خاک گرم و خشک را ترجیح می دهد و در خاک های شنی مانند لوم رشد می کند.
مناطق آفتابی با دمای متوسط را ترجیح می دهد. در برابر خشکسالی و آلودگی مقاوم است
تکثیر این درخت از طریق بذر می باشد.
میوه های توت سفید دارای مقادیر زیادی از مواد فعال بیولوژیکی بسیار مفید هستند. بنابراین به طور گسترده ای در طب سنتی در چین استفاده می شود. تحقیقات نشان داده است که چندین ترکیب فعال زیستی در میوه توت مانند آلکالوئیدها و فلاونوئیدها وجود دارد که آنتی اکسیدان های موثری در نظر گرفته می شوند. سایر ترکیبات فعال زیستی مفید موجود در میوه توت سفید مانند آنتوسیانین ها با فواید فارماکولوژیک مهمی مانند ضد کلسترول، ضد چاقی و اثرات محافظتی کبدی (جلوگیری از آسیب به کبد) مرتبط هستند.
توت قرمز (Morus rubra) درختی جذاب بومی شرق و مرکز آمریکای شمالی است. توت قرمز در جنگل های غنی، زمین های پایین و حاشیه یافت می شود. محدوده بومی آن از انتاریو، مینه سوتا و ورمونت در شمال، تا جنوب فلوریدا در جنوب گسترش می یابد. در غرب، تا جنوب شرقی داکوتای جنوبی، نبراسکا، کانزاس و تگزاس مرکزی می رسد. حتی گزارش هایی از جمعیت های جدا شده (احتمالاً طبیعی شده) در نیومکزیکو، آیداهو و بریتیش کلمبیا وجود دارد.
.jpg)
این درخت برگریز تا ارتفاع 10 تا 15 متر (35 تا 50 فوت) رشد می کند، اگرچه به ندرت می تواند به 21 متر برسد. قطر تنه می تواند تا 50 سانتی متر (20 اینچ) باشد و درخت می تواند تا 125 سال عمر کند. برگ‌های توت قرمز متناوب، به‌طور گسترده (قلبی شکل) و معمولاً روی درختان بالغ بدون لوب هستند. برخلاف سطح براق برگ های توت سفید، سطح بالایی توت قرمز شبیه کاغذ سنباده ریز است و سطح زیرین آن با کرک های نرم پوشیده شده است. برگها در پاییز زرد می شوند. گلها کوچک، سبز مایل به زرد یا سبز مایل به قرمز هستند و با بیرون آمدن برگها باز می شوند. پوست نازک، قهوه ای تیره تا خاکستری با رنگ نارنجی، شیارها کم عمق، برآمدگی ها باریک، تنگ، گاهی اوقات با فلس های شل است. میوه آن یک خوشه مرکب از چندین آکن کوچک است که توسط یک کاسه گل گوشتی شبیه به شاه توت احاطه شده است. در ابتدا سبز کم رنگ، به رنگ قرمز یا بنفش تیره می رسد. توت قرمز یک درخت بومی با ارزش است که به تنوع زیستی کمک می کند. تولید میوه از 3-4 سال شروع می شود و در سال های 5-7 آنها اغلب محصولات بزرگ و بسیار جذاب تولید می کنند.
توت قرمز با برگ های پهن خود به درختان و گیاهان کوچکتر پناه می دهد.
توسط درختان بزرگ در اکوسیستم محافظت می شود.
توت قرمز برای رشد به خاک مناسب،آهکی و مرغوب نیاز دارد.
گرما و نور برای رشد توت قرمز تاثیر بسزایی دارد،رشد نهال توت قرمز در سایه روند کندی دارد زیرا درخت توت درختی نور پسند می باشد.
نیاز آبی کمی دارد.همین خاک آن مرطوب باشد کافی است.