.jpg)
Punica granatum var. nana که معمولاً به عنوان انار کوتوله شناخته می شود، یک درختچه خزان کننده فشرده و زینتی است که برای باغ های کوچک مناسب است. انار زینتی برخلاف خویشاوند کامل خود، معمولاً تنها (60 تا 120 سانتی متر) رشد می کند. این گونه که بومی خاورمیانه و جنوب آسیا است، به خوبی با آب و هوای مختلف سازگار است، اما مکان های گرم و آفتابی را ترجیح می دهد.
این گیاه دارای برگ های نیزه ای شکل است که پس زمینه ای سرسبز برای شکوفه های چشم نواز آن که در اواخر بهار تا اوایل تابستان ظاهر می شوند، فراهم می کند. این گونه کوتوله پس از ایجاد، تحمل خشکی متوسطی را نشان می دهد. زمان گلدهی آن در کل تابستان می باشد.
.jpg)
درختان انار آفتاب کامل را برای رشد مطلوب و تولید میوه ترجیح می دهند.
آنها با انواع مختلف خاک سازگار هستند، اما در خاک با زهکشی خوب و نسبتاً حاصلخیز بهترین عملکرد را دارند.
اگرچه پس از ایجاد نسبتاً به خشکی مقاوم است، اما انار در طول فصل رشد به آبیاری منظم نیاز دارد. در زمستان کم آبیاری کنید. از آبیاری بیش از اندازه خودداری کنید زیرا می تواند منجر به پوسیدگی ریشه شود. نیاز آبی این درختچه متوسط است.
هرس معمولاً در اواخر زمستان یا اوایل بهار انجام می شود. شاخه های مرده یا ضعیف را بردارید تا نور خورشید و هوا گردش کند.
بهترین زمان برای کاشت درختان انار اواخر زمستان یا اوایل بهار است.
قلمه: قلمه های چوبی نیمه سخت به طول (15-25 سانتی متر) از رشد سال جاری بردارید. همه برگ‌ها به جز دو یا سه برگ را حذف کرده و انتهای بریده شده را در هورمون ریشه‌زایی فرو کنید. قلمه ها را در گلدانی با مخلوط خاک با زهکشی خوب بکارید و مطمئن شوید که حداقل یک گره زیر سطح خاک باشد. خاک را مرطوب اما نه خیس نگه دارید و گلدان را در محلی گرم و روشن و دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید. ریشه ها معمولا در 6-8 هفته تشکیل می شوند.
آفات رایج مانند مگس سفید، تریپس، شپشک آردآلود و فلس می توانند مشکل ساز باشند. انار عموماً به بیماری مقاوم است، اما در خاک با زهکشی ضعیف ممکن است دچار پوسیدگی ریشه شود.